Vlucht KL332

samenvatting

Dit boek gaat over een jongen genaamd Motalib. Hij woonde in een klein arm dorpje in Bangladesh met zijn vader, moeder, zusjes en broertjes. Motalib was vier toen die al moest werken hij moest elke dag twee koeien verzorgen. Op een dag rende Motalib weg van huis van zijn vader die hem elke dag sloeg. Motalib zat onder de blauwe plekken omdat zijn vader hem zo hard sloeg. En nu was hij er klaar mee hij rende weg naar een stad die dicht bij hun dorp lag genaamd Dhulia daar ging hij bij de haven zitten smeken om eten en kijken naar de grote veerboten die daar elke dag langs voeren. Toen Motalib een schuilplaats had gevonden kwam er iemand aanlopen zijn kleine zusje iedereen thuis was op zoek naar hem, hij liep samen met zijn zusje naar huis toen ze thuis waren was iedereen blij behalve zijn vader. Zijn vader zat brommend in zijn stoel. Motalib was alweer twee dagen thuis toen zijn vader weer boos op hem werd en hem weer sloeg deze keer was Motalib er helemaal klaar mee hij rende weer weg en was nu van plan nooit meer terug te komen. Motalib rende weer naar Dhulia waar hij naar de haven rende en stiekem op een veerboot probeerde te komen, en dat lukte. Motalib liep van de veerboot af en werd beetgepakt door een meisje en dat meisje zij mag ik jouw zusje zijn? Motalib vond dat wel goed want hij was alleen en zij ook, ze heette Jorna ze was wel een stukje ouder dan Motalib maar dat maakte hem niet uit hij was tenminste niet alleen. Jorna kende de hele stad uit haar hoofd, Jorna zij tegen Motalib kom mee ze liepen allemaal steegjes in en kwamen onder een brug dat was hun slaapplaats zij Jorna. Na twee dagen vroeg Motalib aan Jorna hoe kom je altijd aan dat geld? Dan zij Jorna niks daar wou ze het niet over hebben. Jorna had een slaapplaats geregeld en ging daar met Motalib heen. Toen ze aankwamen bij het huis sliep Jorna bij de man en Motalib in de woonkamer. Na een tijdje hoorde Motalib allemaal gekke geluiden vanuit de slaapkamer van Jorna hij ging kijken en zag dat die man op Jorna lag en schreeuwde hard. Die man werd heel boos en trapte Jorna en Motalib uit huis, Motalib zij waarom doe je dat toen antwoorde Jorna hoe wil jij anders aan geld komen. Motalib schold Jorna uit voor hoer en rende weg. Motalib rende weg naar de haven en ging weer op de veerboot zitten deze keer echt ver weg naar de hoofdstad van Bangladesh. Na een week of 2 lag Motalib half dood op de straat en iemand met een rood pak liep naar hem toe en vroeg of die meewou naar een weeshuis dat hij dan bij andere mensen verder kon leven dat hij geen honger meer hoefde te hebben, Motalib zij gelijk ja. Toen Motalib met die man meeging ging hij naar een groot huis alleen maar met arme kinderen net zoals hij. Na 5 dagen kwam er een Nederlands gezin die hem graag wouden, Motalib wou dat wel want hij vond die mensen heel aardig. Dus 1 week later ging Motalib naar Nederland met zijn nieuwe vader en moeder. Eerst vond hij het wel spannend maar later niet meer. Het gaat nu goed met Motalib hij heeft een vrouw leren kennen op curaçao en leeft daar nog lang en gelukkig met zijn vrouw.

hoofdpersonen

Motalib de hoofpersoon.

Jorna een vriending van Motalib.

Vader die sloeg Motalib.

Moeder die altijd maar moest koken en op de kinderen moest passen.

mening

Ik vond het een leuk maar ook zielig boek want Motalib vluchtte voor zijn eigen vader en dat vond ik wel zielig.

informatie auteur

Motalib Weijters is de man waar het boek over gaat. Alles wat in het boek voorkomt is waargebeurd. Motalib had het vroeger heel slecht hij had altijd honger en werd vaak geslagen door zijn vader. Toen Motalib door een Nederlands gezin werd opgenomen veranderde er veel in zijn leven hij leerde schrijven, lezen, rekenen van alles wat er in Bangladesh haast niet was. Motalib ging studeren in curaçao want hij miste dat warme weer toch wel een beetje. In curaçao leerde hij een mooi blond Nederlands meisje kennen hij was meteen verliefd. Dat meisje hete Ingrid waar Motalib nu al heel lang mee getrouwd is. Maar Motalib miste zijn familie toch wel een beetje dus ging hij terug naar zijn geboorteplaats, toen hij daar aankwam was alles verwoest door een grote overstroming. Zijn moeder leefde in grote armoede en met zijn broertjes en zusjes ging het goed. Zijn vader was een poos geleden al overleden waar niemand over in zat. Motalib wou graag een boek gaan schrijven over zijn leven en dat heeft hij gedaan want hij dacht wat ik mee heb gemaakt daar moeten wij mensen wat tegen doen, dus daarom ging hij dit boek schrijven. Motalib is niet echt een schrijver hij heeft alleen dit mooie boek geschreven.

Maak jouw eigen website met JouwWeb